Diamenty to nie tylko piękna biżuteria i „najlepsi przyjaciele kobiety”, jak żartobliwie określała je Marylin Monroe. Mają one szereg właściwości, doskonale znanych fizykom i chemikom. Bardzo znaczące jest już samo pochodzenie nazwy, która nawiązuje do jego twardości. Wywodzi się z starogreckiego słowa adamas, a do obecnego języka trafiła poprzez jego łaciński odpowiednik – diamentus, co oznacza „niepokonany, niezniszczalny”. Adekwatność nazwy jest bezsporna. Współczesna nauka nie zna bowiem twardszej substancji. W skali Mohsa, określającej twardość minerałów o charakterze porównawczym, figuruje na pozycji 10 jako minerał o twardości absolutnej 1600 – nie dający się zarysować ani nożem, ani stalą narzędziową. Diament zarysowany może być tylko innym diamentem. Niezniszczalny i perfekcyjny, piękny i niebanalny – oto dlaczego fascynuje ludzkość od dawien dawna.