Po tym, jak na stronie naszego bloga zaistniały wpisy dotyczące Nagród Ig Nobla – po raz pierwszy odnosząc się do konceptu rosyjskiego inżyniera, produkującego nanodiamenty z zużytej amunicji i, po raz drugi, kiedy przybliżaliśmy Wam genezę i cele przyznawania Antynobli – postanowiliśmy jeszcze na chwilę podjąć tę tematykę – gwoli rozrywki;) Tym razem zaprezentujemy Wam laureatów zeszłorocznej edycji Ig Nobel Prize.

Ig Nobel Prize 2014

Fizyka: Kiyoshi Mabuchi, Kensei Tanaka, Daichi Uchijima, Rina Sakai (Japonia); za badania nad pomiarem tarcia między butem a skórką banana oraz między skórką od banana a podłogą, w warunkach stąpnięcia na skórkę od banana leżącą na podłodze przez człowieka. Zdefiniowany współczynnik jednoznacznie ukazuje, że na skórce można się przewrócić.

Neurobiologia: Jiangang Liu, Jun Li, Lu Feng, Ling Li, Jie Tian, Kang Lee (Chiny, Kanada); za próbę odpowiedzi na pytanie o mechanizmy rozumienia u ludzi, widzących w grzance twarz Jezusa.

Psychologia: Peter K. Jonason, Amy Jones, Minna Lyons (Australia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone); za zgromadzenie dowodów na temat różnic w psychice ludzi wstających później (wyróżniają się większą pewnością siebie, skłonnościami manipulacyjnymi i psychopatycznymi).

Zdrowie publiczne: Jaroslav Flegr, Jan Havlíček, Jitka Hanušova-Lindova, David Hanauer, Naren Ramakrishnan, Lisa Seyfried (Czechy, Japonia, Stany Zjednoczone, Indie); za zbadanie, dlaczego bycie właścicielem kota jest przedsięwzieciem ryzykownym dla człowieka.

Biologia: Vlastimil Hart, Petra Nováková, Erich Pascal Malkemper, Sabine Begall, Vladimír Hanzal, Miloš Ježek, Tomáš Kušta, Veronika Němcová, Jana Adámková, Kateřina Benediktová, Jaroslav Červený, Hynek Burda (Czechy, Niemcy, Zambia); za udokumentowanie, że psy oddające mocz i kał są skłonne wyrównać położenie swojego ciała na linii północ-południe zgodnie z polem magnetycznym Ziemi.

Sztuka: Marina de Tommaso, Michele Sardaro, Paolo Livrea (Włochy); za pomiar bólu względnego u ludzi cierpiących z powodu oglądania brzydkiego malarstwa, który doprowadził do wniosku, że piękno działa na nas kojąco.

Ekonomia: ISTAT (Włoski Narodowy Insytut Statystyki); za nowatorski sposób pomiaru zamożności kraju, który opiera się na włączeniu do przychodu narodowego profitów uzyskanych w drodze handlu narkotykami, prostytucji oraz działalności kryminalnej.

Medycyna: Ian Humphreys, Sonal Saraiya, Walter Belenky, James Dworkin (Stany Zjednoczone, Indie); za niestandardowy sposób powstrzymywania nadmiernego krwawienia z nosa z pomocą peklowanej wieprzowiny.

Nauki arktyczne: Eigil Reimers i Sindre Eftestøl (Norwegia, Niemcy, Stany Zjednoczone, Kanada); za ustalenie, jak renifery reagują na ludzi przebranych w niedźwiedzie polarne.

Odżywianie: Raquel Rubio, Anna Jofré, Belén Martín, Teresa Aymerich, Margarita Garriga (Włochy); za studium poświęcone wyizolowaniu szczepów bakterii mlekowych z kupek niemowlaków w celu zainicjowania procesów fermentacji w przemysłowej produkcji wędlin.

„Superstar” świata nauki

Co ciekawe, w historii Antynobli jeden z laureatów zapisał się złotymi głoskami. Był nim Andriej Gejm, określany jako „supergwiazda” świata nauki. W 2000 roku szerokim echem odbiły się jego badania nad lewitującymi żabami, za które razem ze swoim współpracownikiem Michaelem Berrym obdarzony został Ig Noblem. Dziesięć lat później „poważny” świat nauki docenił odkrycie grafenu, przyznając mu Nobla w dziedzinie fizyki. I tym akcentem kończymy dzisiejszy artykuł. Jednocześnie trzymamy kciuki, aby doceniane i wspierane były w dalszym ciągu osiągnięcia związane z nanotechnologią i prowadzonymi badaniami nad nanodiamentami w każdym z możliwych obszarów – nie tylko przez komitet przyznawania Antynobli, ale także przez inne instytucje i organizacje naukowe.