Cytotoksyczność jest określeniem na szeroko pojętą toksyczność rozmaitych substancji i komórek względem innych komórek danego organizmu. Te o silnej cytotoksyczności stają się ciałami niosącymi zagrożenie wobec innych, szkodliwymi i prowadzącymi do ich unicestwienia. W dyskusji na temat ewentualnej możliwości udziału nanodiamentów w chemioterapii jako ciał pośredniczących w dystrybucji leków niezwykle istotna jest właśnie kwestia ich cytotoksyczności. Dlaczego? Continue reading
Nauka
Ig Nobel Prize 2014 – laureci Antynobli
Po tym, jak na stronie naszego bloga zaistniały wpisy dotyczące Nagród Ig Nobla – po raz pierwszy odnosząc się do konceptu rosyjskiego inżyniera, produkującego nanodiamenty z zużytej amunicji i, po raz drugi, kiedy przybliżaliśmy Wam genezę i cele przyznawania Antynobli – postanowiliśmy jeszcze na chwilę podjąć tę tematykę – gwoli rozrywki;) Tym razem zaprezentujemy Wam laureatów zeszłorocznej edycji Ig Nobel Prize.
Ig Nobel Prize – nagroda Antynobla
Niedawno, dwa tygodnie temu pojawił się na naszym blogu artykuł na temat kontrowersyjnej metody pozyskiwania nanodiamentów z zdetonowanych uprzednio pocisków. Kontrowersyjna, bo niestandardowa i budząca zadziwienie do takiego stopnia metoda zauważona została przez komitet przyznający Nagrody Ig Nobla. W tym artykule bliżej zapoznamy Was z ideą i genezą przyznawania nagród Ig Nobla. Koncepcja jest na tyle ciekawa, że na pewno warto przyjrzeć się jej jako metodzie popularyzowania nauki i techniki.
Komu przyznawane są Antynoble?
Nanodiamenty – diamenty w nanoskali
Diamenty to nie tylko piękna biżuteria i „najlepsi przyjaciele kobiety”, jak żartobliwie określała je Marylin Monroe. Mają one szereg właściwości, doskonale znanych fizykom i chemikom. Bardzo znaczące jest już samo pochodzenie nazwy, która nawiązuje do jego twardości. Wywodzi się z starogreckiego słowa adamas, a do obecnego języka trafiła poprzez jego łaciński odpowiednik – diamentus, co oznacza „niepokonany, niezniszczalny”. Adekwatność nazwy jest bezsporna. Współczesna nauka nie zna bowiem twardszej substancji. W skali Mohsa, określającej twardość minerałów o charakterze porównawczym, figuruje na pozycji 10 jako minerał o twardości absolutnej 1600 – nie dający się zarysować ani nożem, ani stalą narzędziową. Diament zarysowany może być tylko innym diamentem. Niezniszczalny i perfekcyjny, piękny i niebanalny – oto dlaczego fascynuje ludzkość od dawien dawna.
Nanodiamenty z pocisków
Od stosunkowo niedługiego czasu wiele dyscyplin naukowych i technicznych wykorzystuje mikroskopijne postaci diamentów. Nanodiamenty – bo tak też nazywają się owe cząsteczki – wykorzystywane są w rozmaitych dziedzinach. Spotykamy je zarówno w medycynie, jak i inżynierii materiałowej. Biorą udział zarówno w procesach zachodzących w przemyśle spożywczym, jak i w walce z chorobami nowotworowymi. Stale zaskakują naukowców różnych dziedzin. Zaskakujący może być także sam proces powstawania nanodiamentów. Przede wszystkim korzysta się z kontrolowanych wybuchów w zbiornikach ciśnieniowych, które zawierają węgiel. W wyniku wybuchu, pod wpływem kondensacji węgla, uzyskuje się nanocząsteczki o wielkości od 4 do 10 nanometrów. Ale oprócz takiej drogi, jest jeszcze inna. Otóż nanodiamenty można pozyskać nawet… z zużytych pocisków.
Skąd pochodzą nanodiamenty – kilka słów o genezie
Są różne drogi pochodzenia nanodiamentów – nanometrycznych cząstek diamentów, znajdujących się w centrum naszego zainteresowania. Można wytworzyć je sztucznie. Proces ich produkcji nie należy do skomplikowanych, stąd tak wielkie nadzieje uczonych na możliwości ich wykorzystania, które – powtórzymy to raz jeszcze – należą do szeroko zakrojonych i zaawansowanych. Skupmy się przede wszystkim na ich genezie „pierwotnej”. Skąd w ogóle wiemy o nanodiamentach? Jak doszło do ich zaobserwowania w przyrodzie?
Kosmiczne nanodiamenty
Wybuch supernowej – wizja artystyczna
Interdyscyplinarność w nanotechnologii
gosc.pl/EAST NEWS SCIENCE PHOTO LIBRARY
Kluczem do sukcesu nanotechnologii jako dziedziny naukowej jest interdyscyplinarność. Zakres stosowania nanotechnologii jest bowiem tak szeroki, że dziedzina ta odnajduje rację bytu nie tylko w technice czy inżynierii materiałowej, ale także na przykład w medycynie. Przewidywanie właściwości materiałów o szerokim zakresie zaawansowania na poziomie makro i mikroskopowym wymaga łączenia wiedzy z różnych dziedzin, odniesienia się do osiągnięć poszczególnych dyscyplin, stworzenia odmiennego od tradycyjnego punktu widzenia prowadzącego do powstania metodologii nowej jakości. To właśnie nazywamy podejściem interdyscyplinarnym.
Pozycja nanotechnologii jako nauki akademickiej
Projekt Fundacji „Nanometr”
Nanotechnologia – dziedzina zajmująca się strukturami nanometrycznych rozmiarów, ich wytwarzaniem oraz posługiwaniem się nimi w różnych gałęziach przemysłu i nauki, staje się coraz bardziej obiecującym działem nauki o materiałach. Wszyscy zainteresowani mogą ją zgłębiać jako specjalizację lub osobny kierunek studiów, przede wszystkim na uczelniach politechnicznych. Continue reading
Nanodiamenty i ich zastosowania
Nanodiamenty znalazły już zastosowana w świecie medycznym i naukowym. Nawet jeśli pozostają one w fazach eksperymentalnych, okazują się być bardzo rokującymi na przyszłość. W tym wpisie przypomnimy o ich najważniejszych projektach, w którym wykorzystywane są nanodiamenty oraz przedstawmy inne: przemysłowe i do praktycznego zastosowania nawet w codziennym życiu.